Nik 6 Zgłoś Nik 6 Napisano 3 Października 2018 https://vk.com/public138591636 Czy to morze byc prawda? Cytuj Udostępnij tę odpowiedź Odnośnik do odpowiedzi Udostępnij na innych stronach
robinhuud 274 Zgłoś robinhuud 274 Napisano 3 Października 2018 Kola, pozwoliłem to sobie z grubsza przetłumaczyć na polski: KLESZCZ VARROA NIE ODŻYWIA SIĘ HEMOLIMFĄ PSZCZÓŁ. Doktorant Samuel Ramsey zdobył pierwsze miejsce i Nagrodę publiczności w corocznym konkursie Three Minutes (3MT) sponsorowanym przez Universitas 21 (U21), globalną sieć wiodących uniwersytetów badawczych. Ramsey, doktorant w dziale entomologii, prowadzi badania nad małym pasożytniczym roztoczem Varroa destructor, który jest największym powodem zmniejszającego się stanu zdrowia populacji pszczół miodnych na całym świecie. Pochodzące z Azji, roztocza inwazyjne, Varroa, niszczą rodziny pszczół, zarówno poprzez żywienie się dorosłymi pszczołami i czerwiem, jak i jako nośnik wielu wirusów. Przez prawie 50 lat badacze uważali, że kleszcz odżywia się hemolimfią ("krwią") pszczoły miodnej. Ramsey przeprowadził szeroko zakrojone badania nad nawykami żywieniowymi i żywieniem roztocza Varroa, które dostarczają przekonujących dowodów na to, że ten model jest nieprawidłowy, a istniejące metody zwalczania pasożyta są nie tylko nieskuteczne, ale mogą również przyczynić się do rozwoju odporności na pestycydy. Badania Ramseya dowodzą, że kleszcze żywią się głównie tkanką tłuszczową pszczół miodnych, organem u owadów pełniącym tę samą rolę co ludzka wątroba. Ponieważ kilka stosowanych w terapii akarycydów systemicznych zostało opracowanych przy założeniu, że roztocze żywią się hemolimfą, odkrycie to wyjaśnia, dlaczego te akarycydy nigdy nie były skuteczne w walce z kleszczami. Kleszcze nigdy nie zjadały ich w wymaganej ilości letalnej, ale ich częste stosowanie przyczynia się do pojawienia się tolerancji na stosowane akarycydy. Praca Ramseya wyjaśnia również, dlaczego pszczoły miodne cierpią na tak wiele negatywnych skutków od pasożytów, bo ââmyśleliśmy, że te spożywają tylko niewielką ilość "krwi" pszczół. Jego odkrycie umożliwi naukowcom opracowanie bardziej ukierunkowanych metod kontroli, które mogłyby pomóc w odnowie populacji pszczół miodnych na całym świecie. " Jeżeli to prawda, to popelina.. Zawsze jak upoluję jelenia, czy dzika - sprawdzam co ma w żołądku. To co? Żaden z badaczy po zabiciu nie wypatroszył samiczki warrozy i nie sprawdził treści jej żoładka? Było starca oko, zabrakło szkiełka? Nie wierzę ... Cytuj Udostępnij tę odpowiedź Odnośnik do odpowiedzi Udostępnij na innych stronach
Nik 6 Zgłoś Nik 6 Napisano 3 Października 2018 wyglionda na to rze konkretne nikt nic ne we. Jakobsoni okazalse ne jakobsoni. I morzliwe gemolimfu ne rzre / Cytuj Udostępnij tę odpowiedź Odnośnik do odpowiedzi Udostępnij na innych stronach
Gość marbert Zgłoś Gość marbert Napisano 3 Października 2018 Wiemy z prac naukowych iż są odnośniki do innych prac. Nikt tych poprzednich nie kwestionuję. To w pszczelarstwie taki obyczaj. Ale czy odkrycie że warroza inaczej się odżywia coś dla nas pszczelarzy zmienia? Czy "krew" czy tłuszcz dla pszczelarzy jaka różnica? Nik Dzięki za wpis Pozdrawiam serdecznie Ciebie i twych kolegów na Białorusi. Cytuj Udostępnij tę odpowiedź Odnośnik do odpowiedzi Udostępnij na innych stronach
robinhuud 274 Zgłoś robinhuud 274 Napisano 3 Października 2018 Może Samuel R. miał pecha i trafił na warrozę bez instynktu wampirzego. Chwała mu za to, że w odróżnieniu od innych nie prowadzi swych badań metodą ctr-c ctr-v. Może wynajdzie jakiś paśniczek z zatrutym owadzim tłuszczem łatwiejszym do spożycia dla warrozy niż poprzez obgryzanie pszczoły. Może tak odżyje stara idea tym razem gniazdowej pułapki na warrozę. Tli się nadzieja...Aby pokonać przeciwnika, trzeba go poznać. Do tej pory za selekcję opornej na leki warrozy odpowiedzialni byli pszczelarze poprzez podobno niechlujne wypełnianie mądrych zaleceń nauki. Po obserwacji Ramseya dużą część tej odpowiedzialności muszą pokornie wziąć na swe klaty naukowcy. O ile Ramsey ma rację. 1 tarczewski dodał reakcję Cytuj Udostępnij tę odpowiedź Odnośnik do odpowiedzi Udostępnij na innych stronach